ท่ามกลางเสียงถกเถียง
และข้อสงสัย
เรื่องนี้ที่ยังค้างคาใจกัน
ต้นเดือน ธค.ผมได้รับการติดต่อจากทีมงานอังกะลุง
ผู้ผลิตรายการเหรียญสามด้าน
ออกอากาศทาง PSI Chanel 7
ทุกวันจันทร์ 20:30-21:00 น.
ที่เค้ามีทีมงานที่ติดตามข่าวสารในแวดวงอินเตอร์เน็ตด้วย
ว่า
อยากนำเสนอเรื่องนี้
โดยเค้าได้บันทึกเทปด้าน
Power Mind Camp ไปแล้ว
จะออนแอร์ในวันที่ 6
ธค.53
อยากขอสัมภาษณ์ผม
ในฐานะตัวแทนฝ่ายที่ไม่เห็นด้วย
ว่าการมองเห็นด้วยสมองส่วนกลางมีจริง
เป็นการนำเสนออีกด้านอีกมุมมอง
ซึ่งผมก็ได้ตอบตกลง
และบันทึกเทปไปในวันเสาร์ที่
4 ธค. 53
ก่อนที่เทปแรกของ
ทางฝ่าย PMC ออนแอร์
และ
เทปผมได้ออกอากาศ
ต่อจากทาง PMCในสัปดาห์ถัดมาคือวันที่
13 ธค. 53 (ปกติ
รายการนี้
จะนำเสนอเรื่องราว
สองด้าน
สองมุมให้จบในวันเดียว
แต่ว่า
เนื้อหาเรื่องนี้เยอะ
เวลาน้อย
ทีมงานเลยต้องแบ่ง
ออกอากาศ
แยกกันเป็นสองครั้ง
แต่ติดกัน)
คลิคชมรายการ
เหรียญสามด้าน ตอน
Power Mind Camp
ทั้งสองตอนได้ตามลิ้งค์ข้างล่าง
ครับ
คลิปรายการเหรียญสามด้าน
Power Mind Camp ตอนที่1
นำเสนอด้าน PMC
คลิปรายการเหรียญสามด้าน
Power Mind Camp ตอนที่ 2
สัมภาษณ์หมอ-=Jfk=-
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
และจากการบันทึกเทป
ไปทั้งสองครั้งสองฝ่ายทางทีมงานได้เป็นสื่อกลาง
เสนอว่าถ้าจัดให้มีการพิสูจน์เรื่องนี้จริง
ตามที่ผมเคยเสนอไว้
ถ้าทาง PMC
ทดสอบและทำได้จริง
ผมยังยินดีที่จะจ่ายให้
1 แสนบาทให้หรือไม่
ซึ่งผมเองก็ตอบรับว่ายินดีเช่นกัน
โดยยื่นขอเสนอการทดสอบไปเหมือนกับที่เคยเสนอไว้ในเว็บ
และ
เมื่อทีมงานติดต่อกับไปทาง
ฝ่าย PMC
ฝ่ายนั้นก็ยินดีทดสอบเช่นกัน
จึงได้มีการนัดบันทึกเทป
เพื่อให้ออนแอร์ได้ทัน
วันที่ 20 ธค. 53
หรือสัปดาห์ถัดจากเทปสัมภาษณ์ผม
แต่
วันที่ตกลงกันนั้น
เป็นวันที่ประมาณ 7-8
ธค.
ซึ่งผมกำลังเตรียมเดินทางไปดำน้ำที่สาธารธรัฐปาเลา
ในวันที่ 10-16 (ก่อนเทปผมออนแอร์)
ดังนั้นการบันทึกเทป
ที่เร็วที่สุดคือวันเสาร์
ที่ 18 ธค. หรือหลังจากผมกลับมาจากดำน้ำวันเดียว
ซึ่งแม้คำนวนแล้ว
ไม่มีเวลาปรึกษากับน้องทีมงานผมที่ช่วยกันดูแลเรื่องข้อมูล
และเตรียมตัวมากนัก
แต่คิดว่าน่าจะทัน
และ
ได้ออนแอร์ต่อเนื่องจึงได้ตอบตกลงไป
นัดบันทึกเทปกัน
เวลา 13:00 น.-14:00น. วันที่
18 ธค.ที่ Power Mind Camp
พัทยาเหนือ
เนื่องจากเค้าบอกว่าทางนั้นมีเวลาให้แค่นั้น
เนื่องจากต้องมีการสอนหลังจากนั้น
ก่อนไปสารภาพว่าผมเองก็งง
ว่าทำไมเค้าถึงกล้ารับคำท้าพิสูจน์
เพราะว่าถ้าคิดอย่างมีเหตุผลเรารู้อยู่แล้วว่ามันทำไม่ได้จริง
น้องๆหลายคนเตือนว่าพี่หมอ
ระวังเค้าเล่นทริคต่างๆนะ
ผมเองก็คิดว่าตรงนั้นผมรอบคอบพออยู่แล้ว
แต่ใจผมคิดว่ามีความเป็นไปได้
ที่เมื่อไปถึงผมอาจจะเจอการกดดันจากคนของทางเค้าในด้านต่างๆ
หรือ
เจอการต่อรองเงื่อนไขที่รับไม่ได้จนทำให้การพิสูจน์ต้องล้มเลิกไม่เกิดจริง
ซึ่งตรงนี้
เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาเดินทางไปพัทยาฟรีๆ
ก็ได้ฝากทีมงาน
ว่าอยากให้บันทึกเหตุการณ์ต่อรองทุกอย่างไว้
ถ้ามันจะต้องล้มเลิก
จะได้มีเสนอให้คนดูตัดสินได้ว่าฝ่ายใด
มีเหตุผลแค่ไหนในการล้ม
Deal
ปฏิบัติการทดสอบ
ลองของพิสูจน์การมองเห็นด้วยสมองส่วนกลาง
หลังจากผมกลับจากดำน้ำที่ปาเลา
ในเย็นวันที่ 16
ก็ได้ติดต่อกับน้องทีมงานในหว้ากอ
หลายคนที่ช่วยดูและเรื่องการเตรียมอุปกรณ์
ตลอดจนน้องทีมงาน
จากชมรมรูบิกไทย
ที่อาจจะแสดงการสาธิตการบิดรูบิค
ถ้าทางรายการต้องการดูการสาธิตกฏกติกา
รวมไปถึงได้รับความช่วยเหลือจาก
เพื่อน ปริญญาโทนักจิตวิทยา
ที่ช่วยไปสังเกตุการณ์
และอธิบายให้กับผู้ปกครองเด็กทราบประเด็นที่อยากรู้
(แต่ดูเหมือนผู้ปกครองส่วนใหญ่ในวันนั้นที่มาอยู่บริเวณที่บันทึก
จะมีแต่ผู้ปกครองของเด็กที่เค้าคัดมาใช้ทดสอบ
ซึ่งเป็นชุดที่เค้าใช้ออกทีวี
และรายการต่างโปรโมทสถาบันเกือบทั้งนั้น
อิๆ )
เนื่องจาก
การบันทึกเทปจริงนั้น
เอาจริงแล้ว
กลายเป็นยืดยาวออกไปถึง
4 ชม.
มีเรื่องราวต่อรอง
และบรรยากาศมากมาย
ในห้องทดสอบ
ทีคนนอกไม่ได้เห็น
และ
ทางรายการอาจจะไม่ได้นำเสนอได้ในเวลจำกัดที่ต้องตัดต่อ
เหลือแค่ 25 นาที
ตรงนี้
ผมเองอยากเล่าให้น้องๆ
ในหว้ากอและคนทั่วไปได้รับทราบ
ข้อมูลละเอียด
จึงได้
เขียนเล่าไว้ก่อนเทปนี้
ออกอากาศเพื่อเป็นจุดสังเกตุให้น้องๆได้รับทราบข้อมูล
ก่อนชมรายการจริง
หรือ
ประกอบการดูคลิปรายการ
พิสูจน์ครั้งนี้
ตามคลิปข้างล่าง
ผมและน้องๆทีมงานไปถึง
Power Mind Camp
ที่พัทยาก่อนเที่ยง
เพื่อที่จะได้เตรียมปรึกษากันก่อนบันทึกเทปจริง
ไปถึงทีมงานถ่ายทำ
อยู่ที่นั่นเรียบร้อยแล้วแล้ว
ได้รับการต้อนรับจาก
คุณดรุณี หรือ คุณ
ดา เจ้าของสถาบัน
เป็นอย่างเป็นมิตร
อันนี้ขอบคุณมากครับ
พี่ดา
ตอนพบหน้ากันคุณตัน
ต่อว่าผม
ว่าทำไมผมด่าสถาบันหยาบคายในเว็บ
เลยต้องชี้แจงกันว่า
ผมเองเป็นคนที่บอกว่าไม่เชื่อเรื่องนี้ว่าจะทำได้จริง
และเป็นคนท้าพิสูจน์
แต่เรื่องการใช้คำด่าหรือหยาบคายไม่ใช่ผมแน่นอน
ให้ลองไปเช็คได้เลย
ไม่ใส่สไตล์ผม
แต่ว่าคนในเน็ตมันมีมากมาย
อาจจะมีคนด่าคุณตัน
หรือ ทาง PMC
แต่ไม่ใช่ผมแน่นอน
เช่นเดียวกับที่ ใน
You Tube ของทาง PMC
ที่มีคนออกมาบอกว่าผม
หนีการทดสอบอ้างว่าผมจนไม่มีเงินจ่าย
1 แสน
จนน้องๆหลายคนขำ
นั่นผมก็ไม่ได้ฟันธงว่าทาง
คุณตันหรือ PMC
โพสต์อาจจะเป็นใครในเน็ตโพสต์ก็ได้
ส่วนเรื่องการท้าทดสอบ
พร้อมกับข้อเสนอทำได้
ให้ 1 แสนบาท
ผมชี้แจงว่า
ไม่ใช่คิดว่าทาง PMC
จะอยากได้ตังค์ผมหรอก
แต่ว่าเป็นการแสดงความบริสุทธิ์ใจ
ว่าเราต้องการพิสูจน์จริง
ไม่ใช่ท้าเล่นไปเรื่อยไม่งั้น
วันๆนึงคนมาท้า ให้
PMC พิสูจน์ตลอด
ก็ไม่ต้องทำงานกันแล้ว
ตรงนี้ คุณตัน
บอกประโยคที่ประทับใจผมว่า
"ถ้าผมจะให้พิสูจน์
ผมให้หมอเจพิสูจน์คนเดียว
หมอเจดังที่สุดแล้ว
" แต่ถ้าเด็กผมทำได้
หมอเจต้องไปช่วยแก้ข่าวใน
กระทู้ ให้ผมด้วยนะ"
ซึ่งผมเองตอบรับทันที
พร้อมยืนยันมอบค่าขนม
1 แสนบาท
ที่เตรียมไปด้วย
ให้น้องๆด้วยทันที
หลังจากปรับความเข้าใจกันแล้วก็มีการแซวกันด้วยบรรยากาศสบายๆเป็นมิตรตกลงข้อกติกากัน
จากเดิม
เราเสนอเงื่อนไขให้เค้าทำ
2 อย่าง คือ
1
ปิดตาด้วยแว่นว่ายน้ำที่ซีลสนิท
ให้อ่านหนังสือ
แต่อันนี้บอกตามตรง
ว่าแอบนึกในใจว่า
คงมีข้ออ้าง
และข้อโต้แย้งกันได้มากมาย
จากที่เคยต่อรองกันมาหลายครั้ง
เช่นซีลไม่สนิท
หรือ รัดแน่นเด็กบอกเจ็บไรพวกนั้น
กับ 2
ซึ่งเป็นอันที่ผมคิดว่า
น่าจะ
มีปัญหาถกเถียงน้อยที่สุด
และ มีทริค
ที่จะแอบโดนเค้าใช้เล่นน้อย
และค่อนข้างมั่นใจ
ว่าเราควบคุมได้
น่าจะเป็นกลาง
และข้ออ้างน่าจะน้อย(แต่กลับคิดผิดไปเหมือนกันแฮะที่เค้ายังมีข้ออ้างมาใช้อีกเยอะ
ทีหลัง) ก็คือ
การให้คลำ
ทายสีลูกปัดในถุง
เหมือนที่เค้าเคยเล่น
ในทีวี รายการอื่น
มาแล้ว
สำหรับการทายสีลูกปัดในถุงนี่
ให้อิสระเต็มที่
จะเปิดตา
ปิดตาด้วยผ้าที่เค้าถนัดหรือ
จะปิดด้วยอะไรก็ได้
ตามสะดวกเพราะว่า
อยู่ในถุงปิด
ที่เราควบคุมตรวจสอบได้
หรือ แม้แต่ไม่ปิด
ก็ยินดีให้เปิดตาคลำ
ได้ ขออย่างเดียว
อย่าเอาออกมานอกถุง
หรือใกล้ปากถุง
จนอาจจะมองผ่านได้
กติกา ตอนแรก
ที่เสนอไปคือ
ถ้าทำถูกทั้ง 2
อย่าง
ถือว่าเค้าผ่านการทดสอบเป็นของจริง
ผมให้การสนับสนุนค่าขนม
น้องๆ 1 แสนบาท (และเค้าฝากให้
ช่วยมาบอก
ในเน็ตด้วยว่าถ้าเค้าทำได้
ว่าเค้าคือของจริง
ซึ่งผมก็รับปาก
ว่าถ้าทำได้ยินดี)
แต่วันก่อน
เนื่องจากผมเองอยากให้เค้าได้แสดงออกมาได้หลากหลาย
หลายอย่าง
เพื่อให้เราได้พิสูจน์เพิ่ม
ว่าตรงไหนคือจุด
ที่คนดำเนินการรายการก่อนๆเคยพลาดมาแล้ว
เราจะอุดมันได้มั้ย
วันก่อนไปบันทึกเทป
ก็เลยเสนอเปิดให้เค้า
เลือกเล่น
เพิ่มว่าปิดตาด้วยแว่นซีล
เล่น รูบิกเพิ่ม
จากการอ่านหนังสือ
อีกก็ได้
ซึ่งอันนี้
เป็นการเสนอ
เพิ่มทางเลือกให้เค้า
ทดลองเพิ่มเปิดโอกาสให้เค้าเพิ่ม
เช่นพลาดจากการอ่านหนังสือ
ทำอันนี้แทนได้
ก็ให้ นับว่าผ่าน
เหมือนกัน
แต่ที่สำคัญ
ตรงทายสีลูกปัด
ซึ่งมันน่าจะมีปัญหาน้อย
และถกเถียงกันน้อยที่สุด
และ
ป้องกันทริคจากหลายอย่างได้ดีที่สุดเนี่ย
ต้องขอให้ผ่านเหมือนเดิม
ถึงจะนับว่าผ่านการทดสอบ
แต่เดิม
ข้อเสนอเรื่องการทายสีลูกปัด
ผมเสนอไปให้เค้า
ก็คือจะใช้ ลูกปัด
ลูกละสี 10 ลูก
แล้วให้หยิบทายให้ถูกติดต่อกัน
5 ครั้ง (ทายถูกชักออกไป
)
โดยถ้าเปิดตาเราจะมีสีตัวอย่างให้เลือกชี้
เทียบได้
หรือจะบอกสีออกมาก็ได้แล้วแต่ถนัด
ซึ่งถ้าน้อง
คลำแล้วมองเห็นเป็นสีได้จริง
ก็เหมือนคนทั่วไป
ที่มองเห็น
ก็หยิบมาเทียบ หรือ
บอกสีได้ถูกแน่นอน
ร้อยเปอร์เซนต์
ไม่ว่าจะกี่ครั้ง
แต่ถ้าจะเดาสุ่มแบบหวังฟลุ้ค
อันนั้น
ความน่าจะเป็นที่จะถูกติดต่อกัน
5 ครั้ง ก็คือ1/30240
ซึ่งยากมากๆ
ดังนั้น
ถ้าควบคุมเรื่องการทำตำหนิที่ลูกปัด
และ
การแอบมองผ่านเข้าไปในถุงได้
ก็ต้องยอมรับ
ว่าของจริง
แต่พอดีวันนี้
ลูกปัดที่เราเตรียมไปมีแค่
8 สี
ก็เลยใจดีลดให้เค้า
เหลือแค่ 8 สี 8 ลูก
ก็เพิ่มโอกาส ความน่าจะเป็นให้ง่ายขึ้นเป็น
1/6720 ง่ายขึ้นอีกเยอะ
ซึ่งหลังจากคุณตัน
เค้าดูตัวอย่างลูกปัดแล้ว
และเงื่อนไข แล้ว
เราเจอลูกบลัฟ
เล็กๆจากคุณตัน ว่า
"ผมกล้าบอกได้เลยว่า
อย่างนี้
จิ๊บจ๊อยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เด็กเค้าทำได้แน่นอน
ฝึกกันมา แล้ว
ทำได้สบายมาก
ลูกเล็กกว่านี้
ก็ทำได้
ใหญ่ๆอย่างที่เราเอาไปให้เค้า
สบายๆๆ จิ๊บจ๊อย"
เล่นเอาน้องๆ
ที่ไปด้วยกับผมเครียดเลย
ว่า เค้ามาไม้ไหน
แต่ผมเองยัง
เชื่อมั่น
กับอุปกรณ์
ที่เตรียมไป ว่า
ไม่มีตำหนิ
ให้เล่นทริค เลยไม่หมอบหนี
ขอ ลงไต๋ ขอดู
ไม่หมอบหนี (ปล.ลูกปัดที่เค้าเอาตัวอย่างมาให้ดู
มีสองแบบ
แบบนึงเป็นลูกปัดสร้อยขนาดเล็ก
แวววาวกว่า
ลูกปัดที่ผมเอาไปซะอีก
และ อีกอันเป็น
ลูกปัดรูปหัวใจ
ที่ขนาด และรูปร่างไม่ค่อยคงที่นัก
ซึ่งตรงนี้ผมบอกว่า
ลูกปัดที่เด็กเค้าใช้ซ้อมกันนั้นมัน
มีรูปร่างต่างกัน
และมีตำหนิ
อาจจะใช้สัมผัสจากมือ
บอกได้
แต่ลูกปัดที่ผมเตรียมไป
เช็คแล้วไม่มีตำหนิแตกต่างกันให้คลำรู้สึกได้
มีแต่สีเท่านั้นที่แตกต่างกัน
แต่ก่อนเริ่มทดสอบ
ทางเค้าติ
อีกนิดนึงว่า สีแดง
กับ สีชมภู
มันคล้ายกัน
เด็กอาจจะสับสน
เราอธิบาย ว่า จริงๆ
แล้วมีตัวอย่างข้างนอก
ที่สีเหมือนกัน
วางไว้ให้เทียบชี้
เลยก็ได้
ว่าลูกไหนที่เค้าเห็น
แต่เมื่อ
เค้าก็ยัง
เกรงเรื่องสับสนระหว่าง
แดงกับชมพู
ขอตัดสีชมพูออกไป
ผมคำนวน
ความน่าจะเป็นในการเดา
มันลดฮวบลงมาอีก
เหลือ = 1/2520
ต่อการทายแต่ล่ะครั้งให้ถูกติดต่อกัน
5 ครั้ง
น้อยกว่าเดิม
เลยที่คิดไว้
สิบกว่าเท่า
แต่ ดูแล้ว มันก็ยัง
ยากต่อการเดา
จนไม่น่าจะฟลุ้คได้
ง่ายๆ ก็ยอม เอา
ตัดเหลือ 7 สี (เหลือ
สีที่ใช้ ในการทายคือ
ม่วง เหลือง แดง ขาว
เหลือง น้ำเงิน ฟ้า (ซึ่งสีห่างจากน้ำเงินมากๆๆ)
ซึ่งเค้าก็
แฮ้ปปี้ บอกโอเค
สีชัดๆ
แบบแม่สีอย่างนี้
สบาย หมดปัญหา
ใช้เรียกบอกสีเลยก็ได้
ก็โอเค ตกลงกันตาม
ลองชมคลิปบรรยากาศการตกลงกติกาสบายๆ
ซึ่งในนี้
จะเห็นว่าเค้าบอกเด็กเค้าทำได้ไม่มีปัญหา
แต่ตอนหลังกลับอ้างหลายอย่างแต่เราก็ยอมให้ตลอดอันนี้ดูครับ
คลิปบรรยากาศการตกลงกติกา
(คลิป 4)
พอจะเริ่มภารกิจแรก
ด้วยการปิดตาด้วยแว่นว่ายน้ำ
ที่ผมซีลไว้แล้ว
เพื่อเล่นรูบิค
โดยน้องเควินลูกชายคุณดา
เจ้าของ PMC
พอปิดด้วยแว่นกันน้ำที่ผมซีลสนิท
พอลองแล้ว
น้องบอกเจ็บรัดแน่นไป
ทั้งๆที่น้องเค้าใส่เอง
และผมดูก็ไม่ได้แน่นอะไรมากนัก
ก็เหมือนเราว่ายน้ำปกติ
แต่ให้ขยายออกจนหลวม
พอแว่นหลวมมาก (
จนสายรัดมันหย่อน )
แล้วก็เกิดช่องว่าง
ผมก็ขอขยับแน่นขึ้นอีกนิด
แต่ไม่แน่นมากคือรัดแค่ให้แว่นแนบกับตาพอดี
แล้วจัดตำแหน่งจนเห็นว่าโอเค
ก็จะให้เริ่มบิด
น้องเค้าหน้า
แบบขยับยักคิ้ว
ย่นคิ้ว และตา
จมูกไปมา
จนผมเห็นว่ามีช่องโหว่ที่ข้างจมูกตรงหัวตาให้เห็น
ผมเลยบอกขอหยุด และ
บอกว่าถ้าขยับอย่างนี้
มันเห็นช่องรอดอ่ะ
ขอให้ไม่ขยับได้มั้ย
เค้าบอกว่าไมได้
เด็กต้อง ขยับเพื่อหาคลื่นของเค้า
ถึงมีช่องเด็กก็ไม่ดูตามนั้นหรอก
ผมเลยบอกว่า
ถ้ามีช่องให้เห็นอย่างนี้
เด็กจะดูหรือ ไม่
ก็ตามคงใช้ไมได้แล้ว
เพราะว่าถ้าทำได้
ผมเองคิดว่ามันมองลอดช่องอยู่ดี
งั้
นขอผ่านอันนี้ไปดีกว่ารวมทั้งการปิดตาอ่านหนังสือ
ก็คงเจออปัญหาเดียวกัน
ไม่ต้องทดสอบแล้ว (อันนี้คือหนึ่งในเงื่อนไข
ที่เค้าเคยต่อรองกับเรารอบก่อน
ตอนจะใช้แว่น
ว่าขอผ้าปิดทับหรือ
รองล่าง
ซึ่งเราคิดว่ามันทำให้เรามองเห็นแว่นเราได้ไม่ชัด
และไม่ยอมรับ )
ระหว่างที่คุยกันนั้นเค้าบอกน้องมีกันหลายคน
ความสามารถหลายแบบ
เก่งไปคนล่ะทาง
ทำได้หลายๆ แบบ
ทางเราอยากเห็น
อยู่แล้วจัดให้เป็นตัวเลือกเพิ่มให้กับเค้าอีก
ถ้าทำได้นับแทนอันข้างบนได้เลย
ในที่สุดผมก็เสนอ
การทดสอบอีกอันที่
เค้าเคยแสดง
ในรายการ Tonight Show และ
ทางเหรียญสามด้าน
มาแล้ว และ
เราดูจากเทปแล้ว
คิดว่าทราบช่องโหว่ตรงนั้น
และผมคิดว่า
เราน่าจะควบคุมปิดช่องโหว่
จากการมองได้
คือการทายไพ่
ที่เค้าประกบหน้าหลัง
ซึ่งตอนรายการเหรียญสามด้านไม่ได้แม็กซ์ไพ่
น้องเค้าดึงไพ่เข้าหาตัวมาใต้จมูก
ซึ่งแม้จะหันหลังไพ่ก็มองเห็นลอดมาได้(ลองทำกันดูได้ครับ)
หรือ
ตอนออกรายการคุณไตรภพ
เค้าแม็กซ์ไพ่แล้ว
น้องทายถูก
แต่เราพวกเราดูจากเทป
เราเห็นว่าน้องแง้มไพ่
เราคิดว่าน้องอาจจะเห็นรอดจากช่องนั้น
แต่เค้าก็คงจะบอกว่า
แง้มอ้าเพื่อดมกลิ่น
ซึ่งจากการพูดคุย
ก็จริงตามนั้น
เค้ารับว่าตอนดมเด็กต้องอ้าไพ่
เพื่อให้กลิ่นออกมาได้
ซึ่งอันนี้ผมก็นึกแก้เกมส์ไว้
โดยยังไม่ปิดเงื่อนไขของเค้า
ตอนแรกน้องๆ
บางคนที่ไปด้วยเสนอว่าไพ่
ที่จะให้ทายควรซีลด้วยเทปกันแอบดู
แต่ถ้าทำอย่างนั้น
เค้าคงจะไม่ยอม
หรือบอกว่ากลิ่นมันออกมาไม่ได้
ดังนั้นผมจึงใช้
แม็กซ์เย็บเหมือนกัน
แต่บอกกับเค้าก่อนเลย
ว่าผมไม่เย็บเหมือนรายการก่อนนะ
เพราะว่าเราเชื่อว่า
การที่เด็กทายได้
เด็กอาจจะเห็นเลขโผล่ที่มุมไพ่
ตอนแง้มดม
แล้วเด็กเองอาจจะเข้าใจผิดคิดว่า
ภาพที่เห็น
นั่นมาจากการได้กลิ่น
ดังนั้นการแม็กซ์ของผม
ผมเน้นแม็กซ์ที่มุมสองด้านนอกตัวเลข
ให้ออกมาหมิ่นจนพ้นตัวเลขออกมา(แง้มมุมถ้าไม่งัดจนแม็กซ์หลุดจะไม่เห็นตัวเลข
) ส่วนด้านบนและล่าง
ด้านแคบนั่น
แม็กซ์เพิ่มด้านละ 1
ตัว และด้านยาว
แม็กซ์
เพิ่มด้านล่ะสองตัว
(ตามรูป)
เพื่อ
ไม่ให้อ้ามากจนมองเห็นดอกข้างในเวลาแง้ม
แต่ว่า
มีช่องที่เหลือเปิดไว้ให้กลิ่นรอดออกมาให้ดมได้มาก
พอ และ แม้จะแง้มได้
มันจะไม่เห็นดอกหรือสีไพ่อยู่ดี
และเนื่องจากมั่นใจการเย็บ
ที่ทดสอบดูเองแล้ว
ว่าแง้มไม่เห็นเลขดังนั้น
เปิดทางเลือกให้น้องเค้าว่า
อยากจะใช้อะไรปิดตา
หรือ ไม่ปิดก็ได้
ตามใจชอบ
ซึ่งน้องเค้าก็เลือกจะใช้ผ้าปิดตาของโรงเรียน
เราขอแค่อย่าแกะแม็กซ์หลุด
ออกมา
จะแง้มดมได้เต็มที่
และ แถมเพิ่มให้ว่า
จะเลีย จะ ถูหัว
หรือ อะไรก็ได้
เหมือนที่เห็นเค้าเคยแสดง
ปล่อยให้ใช้ได้ทุกสัมผัสได้เลย
อันนี้ คือ
รูปไพ่ตัวอย่างที่ผมแม็กซ์ไว้
ใบที่แม็กซ์มากสุดเต็มที่ก็แม็กซ์ตามนี้
แต่บางอันเย็บน้อยกว่านี้เม็ดสองเม็ดก็มี
ผลสรุปหลังจากน้องพยายามแง้มที่มุมหลายรอบ
และแง้มมาตรงกลาง
เพื่อจะดมกลิ่นทายเลข(ผมเองยืนมองมุมบนว่า
จะงัดจนเห็นเลขมั้ยปรากฏว่าหลายนาทีผ่านไป
น้องบอกว่ามองไม่เห็น)
(ลองดูในคลิป
ลองของท้าพิสูจน์ที่ออนแอร์ไปแล้วได้)
สรุปคือหลังดมแล้วทายไม่ได้
ไม่รู้ว่าเลขอะไร
ไพ่ผมเตรียมไว้สี่ชุด
ถ้าผมจำไม่ผิดนะน้อง
เค้าลองไปสองชุด
ผลคือไม่ผ่านทายไม่ได้
ทั้ง 2 ครั้ง
ผมเลยบอกให้ทราบอีกว่า
นอกจากเย็บมุมไม่เห็นเห็นเลขแล้ว
ตรงด้านข้างที่ผมเย็บไว้ผมเลือกเย็บตรงที่มันจะเป็นดอกไพ่
แถวบนและล่าง
ส่วนกลางเว้นว่างไว้ให้ดม
แต่การเลือกไพ่เอามาเย็บผมเลือกใช้
แต่ไพ่ 1-2-3-4-5
ซึ่งมันไม่มีดอกตรงกลางด้านข้าง
เหมือน พวก 6-7-8-9-10
ที่ให้เห็นสีและเดาทายได้ง่ายขึ้น
จากการดูสีหรือดอก
หรือพวก JQK
ที่มีขอบและดอกไพ่ออกมาอยู่ริมกว่าไพ่อื่นเห็นได้ง่าย
คือเปิดช่องไว้ให้น้องแง้มเพื่อดมได้
แต่แง้มไป
ก็ไม่เห็นดอกไพ่ตรงนี้
จะได้เดายาก
ตรงนี้พอเด็กทำไม่ได้
ทาง คุณตัน บอกว่า
การเย็บแม๊กซ์มากขนาดนั้นมันมากไป
เหมือนแปะไพ่ติดกันเลย
ผมก็ชี้แจงให้ว่าเราเปิดช่องให้เยอะพอที่กลิ่นจะออกมาได้สบาย
แต่จะมองไม่เห็นแค่นั้น
แต่ช่องมีมากมายให้ดม
เค้าก็บอกว่า
ช่องแค่นี้ไม่พอต้องเอาตัวเลขออกมาให้ดมด้วย
ผมก็เลยบอกว่า
ถ้าตัวเลขโผล่ออกมา
มันก็จะมีตาเข้ามาช่วยมองเห็นได้แล้ว
ไม่ใช่การดมแล้ว
ถ้าอย่างนั้นผมก็ทำให้ดูได้
สุดท้าย
ยังไม่มีอะไรผ่าน
และ มีข้ออ้าง
ข้อแย้งตามข้างบน
แต่เพื่อ
ที่จะให้เกมส์มันไปต่อได้
ผมเลยเสนอไปแบบไม่ต้องกลัวเสียตังค์
แต่อยากเห็นการทดสอบ
ต่อไปให้ได้
มากที่สุด
และมั่นใจในการควบคุม
ได้ระดับนึง
ก็เลยเสนอว่า
อันอื่นที่ไม่ผ่านหรือไม่ได้ทดสอบไว้ ทาง
PMC
จะมีข้ออ้างอย่างไรก็ว่าไป
ผมให้ข้อเท็จจริงให้คนดูได้เห็นได้ฟัง
กันจาก เทป ที่ออนแอร์ไปแล้วตัดสินเอง
ผมยกให้ไปหมดเลย
ไม่ต้องนับ
ลดเงื่อนไขการพิสูจน์ผ่าน
เอาแค่ข้อเดียวเลย
ทำได้
ถือว่าผ่านให้เลย
ยินดีจ่ายให้ทันที 1
แสนบาท คือขอแค่
ข้อพิสูจน์สุดท้าย
คือการคลำและทายสีลูกปัด
ซึ่งลดกันจาก 10 สี
เหลือ แค่ 7
สีตามข้อต่อรองข้างบน
ซึ่งแม้เค้าจะบอกว่าทำได้แน่นอน
" จิ๊บจ๊อย "
แต่ผม
ก็มั่นใจว่ามันไม่มีช่องโหว่
พอเริ่มเล่น
เค้าขอคัดเลือกคนที่ว่ามีคลื่นดีที่สุด
มาเล่นเราเลยบอกว่าไม่เป็นไรให้ลองมาได้หลายคน
ค่อยๆเล่นก็ได้
สบายๆ
และให้ลองซ้อมก่อน
ให้พอใจถ้าเล่นจริง
ขอให้เล่นคนล่ะสามรอบ
เพื่อป้องกัน
กันตื่นเต้น
จะได้แก้ตัว(แต่เอาจริงๆแล้ว
ห้าหกคนที่เล่น
ทั้งซ้อมทั้งเอาจริงกันคนล่ะหลายรอบ
ให้เล่นกันจนเบื่อไปเลย
:) )
อันนี้คือหน้าตาลูกปัดพลาสติค
ที่เราใช้ทดสอบในวันนี้
คุณภาพ
เราคัดมาดีหน่อย
ลูกเหมือนกันเป๊ะ
ป้องกันตำหนิ
ขนาดโตเหมาะมือ
ประมาณ
ลูกชิ้นชนาดเล็กถึงปานกลาง(เซ้นต์กว่าๆ
)
คนแรก
ที่เข้ามาล้วง
เป็นน้องผู้ชายที่เค้าคัด
เข้ามาเล่น
ตอนเริ่ม
ผมเอากระเป๋า Prada
สีดำที่ผมสะพายไป
ซึ่งผมดูแล้ว
มันพอดีมันมีฝาเป็นผ้าปิดด้านบนกันมองเห็นได้อีกชั้นเห็นว่าเวิร์คเลยเอาอันนี้
น้องเค้าล้วง
นานมากๆ (ดูจากคลิป
เห็นว่า นานถึง
แปดนาที
จนคนเฝ้าดูอย่างเรา
จะหลับ ซะแล้ว )
จนตอนท้ายเราสังเกตุเห็นว่ามือน้องเค้าเลื่อนมาสูง
จนข้อมืออยู่เกือบถึงปากถุง
ตอนนั้นคุณตัน
ก็มองอยู่อีกมุม
และ
จับฝากระเป๋าด้านที่อยู่ข้างเค้าตรงข้ามกับผม
ขยับยกขึ้นแล้วย้ายที่ปิด(เหมือนให้เห็นว่าขยับเข้าที่)
แต่พอผมเห็น
ก็บอกว่า
หยุดก่อนครับ
เพราะว่าถ้า
ดึงมาสูงขยับอย่างนี้
มันมองเห็นได้แล้ว
และดูจากคลิป
ก็เห็นชัดเจนว่ามือน้อง
เลื่อนออกมาอยู่ใต้ผ้าที่คลุมไว้แล้ว
พอคุณตันขยับผ้า
ก็มองเห็นได้เลย
พอเราทักท้วงตรงนี้
คุณตัน
ก็ไม่ได้เถียงอะไร
แต่เรียกขอเปลี่ยนคนใหม่มาทดสอบแทน
เราก็ยอมไม่มีปัญหา
คนต่อมาเราก็บอกเด็กแบบทีเล่นทีจริงว่าขอล้วงต่ำนิดนึงนะ
อย่าเอาพ้นขอบมาเดี๋ยวคนดูหาว่าเราเอาออกมาดูข้างนอก
ก็โอเค
น้องก็เข้าใจดี
หลังจากลองไปซักพัก
น้องทายไม่ถูก
ทางคุณตัน บอกว่า
ถุงดำ
ข้างในมันมืดไม่มีแสง
มองไม่เห็นชัด
ขอเปลี่ยนถุง
เราก็นึกในใจ (อ้าว
มือคลำ
ทำไมต้องมีแสงด้วยล่ะ)
แต่ไม่เป็นไรเปลี่ยนก็เปลี่ยนไม่ว่ากัน
ก็เปลี่ยนมาใช้กระเป๋าสีเขียวอีกใบ
ที่น้องเราอีกคนเตรียมไป
ลองแล้วก็ยังทำไม่ได้
เค้าก็บอกว่าขอเปลี่ยน
เป็นสีขาว
สีขาวจะได้เห็นชัดๆหน่อย
ถึงตอนนี้
ทีมงานเราเองเริ่มเครียดแล้ว
อุปกรณ์เริ่มเปลี่ยนมือไปเป็นของเค้าแล้ว
ต้องรอบครอบมาก
ขึ้น
ถุงที่เค้านำมา
เป็นถุงผ้าดิบสีขาว ผมลองดูแล้ว
เวลามองในแสงไฟจ้าๆ
ที่ถ่ายทำ
มันจะเห็นลูกปัดได้ลางๆ
บอกสีไม่ได้ทีเดียว
แต่พอจะแยกพวกสีเข้มกับสีอ่อนได้
แต่ผมลองทบอีกด้านของถุง
ทับข้ามไปก็หนาขึ้นมองไม่เห็น
ก็โอเค ระหว่างนั้น
น้องๆก็มาลองเล่นกันต่อ
พอน้องตอบผิด
ทุกอย่างจะเงียบ
มีผม กับ พิธีกร
และคนของเค้าคอยให้กำลังใจปลอบน้องไม่เป็นไร
เอาใหม่
น้องๆเค้าก็แฮปปี้
ดี ไม่มีการเครียด (คอยดูรอยยิ้มของน้องๆ
ตอนออนแอร์ หรือ
ในคลิปที่ผมแปะไว้)
แต่ตรงกันข้าม
พอมีการทายเม็ดแรกถูก
หนึ่งเม็ด
ข้างในคนของเค้าก็เฮ
ปรบมือให้กำลังใจ
ซึ่งตรงนี้
เราก็เข้าใจ
ให้กำลังใจน้องๆ
แต่พวกข้างนอก
พวกเค้าก็บอกทำได้แล้วผ่านแล้วเห็นมั้ย
พวกน้องเราข้างนอกไม่รู้อะไรก็เครียดไปด้วย
แต่ผมอยู่ข้างในเฉยๆ
เพราะว่าแค่ฟลุ้ค
นานครั้งจากการเดาหลายๆครั้งอิๆ
เมื่อน้องๆเค้าเล่นกันไม่ได้
ไม่ผ่าน
ทางครูเค้าก็ถามว่า
ทำไมไม่เห็น
หรือไม่ทราบคะ
น้องคนนึงเค้าบอกว่า
เวลาลูกปัดอยู่รวมกันหลายๆเม็ดมันสะท้อนทำให้แยกสีไม่ได้(แต่แปลกลูกปัดของเค้าเม็ดเล็กกว่าสะท้อนเหมือนกัน
กลับบอกว่าไม่เป็นไร
และก่อนเล่นก็บอกไม่มีปัญหา
ทำได้แน่นอน)
แต่เมื่อเค้าว่ามีปัญหา
อยู่ตรงนี้ไม่เป็นไร
พี่หมอเจ
เอ๊ยลุงหมอเจจัดให้
:)
"เอางี้มั้ย
เดี๋ยวลุงแยกออกมาใส่กระเป๋าสูทไว้แล้ว
เอาใส่ถุงคืนให้คลำทีล่ะเม็ดๆจะได้ไม่กวนกันดีมั้ย
"
น้องก็ว่าดี
ก็เลยลองกันใหม่
ผลก็คือมันก็ยังไม่ผ่านอยู่ดี
ตอนหลังจากเค้าไปฝึกซ้อมมาก็เลยขอกลับมาเทรวมกันใหม่อย่างเดิม(อันนี้ไม่ได้
ออนแอร์คนดูอาจจะไม่เข้าใจ
แต่ดูในคลิปแนบได้
ครับ ว่าเราปรับตรงนั้นให้เค้าตามใจเค้าแล้วแต่ก็ย้งทำไม่ได้)
และมันมีจุดสังเกตุอันนึงว่า
เด็กก็คือเด็ก
ทำไรคิดอะไร ก็ซื่อ
ๆประสาเด็ก
เหมือนกัน
ตอนคลำในถุงๆ
คล้ายๆกันเกือบทุกคนใช้เวลานานมากเป็นนาที
คลำ เพื่อแยกสี
บอกสี แต่พอทายแล้ว
หบิบพ้นถุงออกมาเมื่อเห็นว่าผิด
บางครั้งร้องว้าผิด
และบ่อยครั้งที่น้องทายบอกสีที่ถูกต้อง
ได้ทันที เมื่อ
มันออกมาพ้นปากถุง
เราก็เลยบอกว่า
สังเกตุมั้ย
เด็กบอกว่าหลายเม็ดรวมกันคลื่นกวน
สะท้อนเยอะ
เราก็แยกให้เป็นเม็ดๆ
ก็ยังไม่ผ่าน
จะว่าเป็นคริสตัล (จริง
มันก็พลาสติค
นั่นแหละ)
ทำไมพอพ้นปากถุงออกมา
อยู่ในสายตาได้
น้องเห็นทันที
รู้ทันที
ร้องออกมาได้โดยไม่ต้องใช้เวลาเลย
หรือบางคน
เอาลูกปัดวางเรียงข้างนอกเป็นแถวนอกถุงไม่มีถุงบัง
แล้วเด็กจะสามารถชี้ได้ ทันทีดังนั้น
ประเด็นที่ว่าลูกปัดสะท้อนมันน่าจะตัดไป
ที่เด็กเห็นน่าจะเป็นการมองลอดผ้าออกมาตามที่เราสงสัยมากกว่า
พออยู่ในถุงถึงไม่เห็น
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
อันนี้ขอแทรกคลิป
การทดสอบ
ข้างบนที่ผมบอกไว้
คลิป
บันทึกการทดสอบที่ไม่ได้ออนแอร์ทางทีวีบางส่วนคลิกได้เลย
สังเกตุต้นคลิป
ที่น้องผู้ชายดึงมือขึ้นมาสูงหลังจาก
คลำอยู่ก่อนหน้านี้
ราวๆแปดนาที แล้ว
เจ้าของเค้าขยับปากกระเป๋า
ทำให้เห็นมือน้องออกมาอยู่ปากถุงซึ่งมองเห็นได้แล้ว
ไม่ว่าน้องจะรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม
น้องคนที่สอง
น่ารักอารมณ์ดี
คนนี้
พอดึงจากถุงออกมารู้ว่าผิดทั้งที่ไม่มีคนบอก
บอกสีเองได้เลยหรือ
แสดงท่าให้รู้ว่าผิด
และ
ดูว่าตลอดการทดสอบผมจะคอยให้กำลังใจเด็กไม่มีการกดดันเด็กแต่อย่างใด
ส่วนคนที่สามนี่คือคนที่มีการอ้างว่า
ใส่แว่นว่ายน้ำ
แล้วเจ็บตา
จริงๆแล้วเค้าขอใส่เอง
และไม่ได้มีการ
รัดแน่นแต่อย่างใด
และ
ดูการใส่แว่นเค้าคาดสูงเหนือการปิดตาปกติ
ซึ่งมันทำให้ยังคงมองลอดผ้ามาได้
และเช่นกัน สังเกตุตอนท้ายคลิป
ที่ครูเค้าให้ลองบอกสีลูกปัดที่อยู่นอกถุง
น้องเค้าชี้บอกได้ทันทีทุกเม็ด
ซึ่งถ้าดูแล้ว
ก็น่าจะมองลอดออกมาทางช่องใต้ผ้าข้างจมูกนั่นเอง
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
หลังจากลองทำกันอยู่พักนึง
ทั้งจากการเปลี่ยนถุง
หลายรอบ แล้ว
เด็กยังทำไม่ได้
เค้าจะขอเอาลูกปัดที่เค้าเคยฝึกซ้อมกันใช้แทน
เราก็บอกว่า
อันนั้นมันมีตำหนิ
รูปร่างไม่เหมือนกันคลำแล้วรู้สึกแยกได้
เค้าก็จะให้เราออกไปหาซื้อลูกปัดใหม่มา
แต่เวลามันจำกัด
และเราไม่ได้อยู่แถวนั้น
คงหาให้ไม่ทัน
ก็เลยชี้แจงว่าเรื่องต่างๆของลูกปัดเราแก้ให้หมดแล้วทั้ง
เรื่องการที่อ้างว่ารวมกันสะท้อน
ก็แยกให้เป็นเม็ดก็ทายไม่ได้อยู่ดี
ต่อมาเค้าบอกว่า
งั้นขอให้เด็กเค้าเอาลูกปัดไปซ้อม
กันที่อีกห้อง (ไม่ให้เราเห็น)
เพื่อจะได้มีสมาธิได้มั้ย
ก็บอกว่าได้
ไม่มีปัญหาให้ลองดูให้จนแน่ใจ
ก็ได้
แต่ก่อนที่จะยอมให้เค้าเอาไปทดลองกันนั้น
ผมขอเก็บปัด 7
ลูกที่ผมใช้ทดสอบจริงอยู่กับผมไว้
ให้น้องเค้าเอาลูกปัดที่เหมือนกัน
ไปลองทดสอบซ้อมกันแทนกัน
(7
ลูกที่ข้าใครอย่าแตะ
ตอนข้าไม่เห็น อิๆ )
หลังจากไป
ซ้อมกันราวๆ
ชั่วโมงกว่าๆ
เค้าก็บอกว่าพร้อมแล้ว
เค้าทำกันได้เราก็บอกโอเค
พร้อมแล้วมาต่อกัน
เค้าบอกว่าเค้าพบสาเหตุที่เด็กทายไม่ได้แล้วว่า
มันเป็นที่ตำแหน่งการนั่งของเค้าทำให้คลื่นมันสะท้อนไม่ตรง
คราวนี้ปรับมาแล้ว
โอเคก็บอกให้เค้าเลือกนั่งตามสบาย
เลือกตามถนัดไม่มีปัญหา
ก็มาลองกันอีกหลายๆ
คน คนละ หลายๆรอบ
ส่วนใหญ่ก็ผิดตั้งแต่เม็ดแรก
นานๆจะถูกเม็ดแรกผ่านให้เฮ
กันซักที
ซึ่งต้องถือว่าต่ำกว่าการเดาเฉลี่ย
คือควรถูก
เม็ดแรกซักครั้ง
จากการเดา 7 ครั้ง
ผมก็บอกเค้าเหมือนกัน
ว่าผมเองอยากให้มีการทดสอบมากที่สุด
ข้อต่อรองอันไหนที่ผมคิดว่ามันไม่ใช่ช่องโหว่ผมยอมให้หมด
(ถ้าเป็นคนอื่น
อาจจะต้องหยุดไปแล้ว
เพราะคิดว่า
เราเริ่มถูกกดดันและเสียเปรียบ(น้องๆทีมงานเรา
ข้างนอกก็คิดอย่างนั้นกันแล้ว
และบอกว่าพอดีกว่ามั้ย)
แต่ผมเห็นว่าเค้ายังต้องการพิสูจน์
และ
เรายังคุมสถานะการณ์ได้
ก็ให้โอกาสเค้า
ต่อเรื่อยๆ
เค้าต่อรอง
ขอปิดไฟที่เปิดช่วยกล้องว่า
แสงอาจจะรบกวนเด็ก
อันนี้ไม่มีปัญหา
เราชอบเพราะว่า
ยิ่งแสงจ้ามัน
ยิ่งทำให้มีโอกาสมองผ่านถุงผ้าได้ลางๆเดาสีเข้มอ่อนได้นิดๆ
แต่ ทดลองไปแล้ว
ก็ยังไม่ผ่าน
สุดท้ายคุณตัน
จากที่เคยบอกผมตอนต้นรายการ
ว่า "
ถ้าผมจะให้พิสูจน์ผมให้หมอเจพิสูจน์คนเดียว
คนอื่นไม่ให้พิสูจน์"
กลับบอกว่าเด็กอาจจะกลัวผม
(ทั้งทีเด็กคุยกับผมยิ้มแจ่มใส่ตลอด
เพราะว่าผมพยายาม
ชวนคุยให้น้องๆไม่เครียด)
ซึ่งพอเค้าบอกว่าเด็กอาจจะกลัวผม
ทำให้สมาธิเสีย(ผมถามเด็กกลัวลุงหมอเหรอ
เด็กบอก ไม่กลัว แถมยิ้มๆอีก
)
เค้าขอให้ผม
แยกออกมาห่างๆ
ไม่ไปอยู่ใกล้เด็กไม่ให้ถือถุงนั้น
ตอนนั้นเริ่มชั่งน้ำหนัก
การคอนโทรลต่างๆ
บางอันเริ่มหลุดจากมือเราไป
อยู่ในมือคนอื่น
แต่ว่ายังพอยืนสังเกตุการณ์ได้
ผมก็โอเคให้คุณ
อิทธิ์
พิธีกรถือถุงแทนผม
ด้วยความไว้วางใจ (ภายใต้การสังเกตุการณ์
อย่างใกล้ชิด อิๆ )
แต่ก็ย้ำคุณอิทธิ์
ว่าจุดสำคัญคือ
อย่าให้มองเข้าก้นถุงได้
และ เขย่าทุกครั้ง
ที่ใส่ลูกปัดไป
ตอนใส่มือ
น้องระวังปากถุงให้อย่าอยู่แนวสายตาที่มองเข้าไปได้
อย่าเปิดช่องโหว่ให้น้องๆเผลอมองไปเห็น
และ ถ้าเป็นไปได้ตลบถุงส่วนเหลือบังให้หนาขึ้นอึกนิด
เพราะว่าถึงมันบาง
ซึ่งผลการทดสอบหลังจากนั้น
ยังไม่ผ่านเช่นเคย
ลองกันหลายครั้ง
เด็กหลายคน
ขอกลับมาลองแก้มือใหม่
ก็ปล่อยน้องเค้าให้ลองตามความพอใจ
จนเวลาเลยมาถีง
สี่โมงกว่าๆ
ทีมงานถ่ายทำ
เริ่มคิดว่า
น่าจะเพียงพอกับการทดสอบแล้ว
เพราะว่ายื้อกันมานานพอสมควร
เปลี่ยนให้ทุกแบบแล้ว
แต่ก็ยังทำไม่ได้
แต่ทาง คุณตัน
บอกว่า
ตอนทดสอบให้เด็กเค้าเล่นกันเอง
เด็กเค้าทำได้
อาจจะเป็นว่าห้องข้างๆที่เด็กเค้าเอาลูกปัดผมไปซ้อมกัน
แล้วบอกว่าเล่นเองได้นั่น
คลื่นมันดีกว่าห้องนี้
ขอย้ายไปห้องนั้น
เราคิดว่าตัวแปร
เรื่องห้องเรายังสังเกตุการณ์ได้
ไม่น่ามีปัญหา
ก็ยอมอีก
ระหว่างย้ายขอเก็บลูกปัดไว้ในมือก่อน
ตามสูตรเดิม
อย่าให้ลูกปัดที่ใช้ทดสอบอย่าให้คลาดสายตา
พอย้ายไปอีกห้อง
ผลยังคงเหมือนเดิม
ไม่ผ่าน
พอไม่ผ่าน
อีกคราวนี้
คุณตันบอกว่า
ขอทุกคนรวมทั้งผม
ออกมานอกห้อง
ให้มองผ่านกระจกแทน
ปล่อยให้
ทีมงานถ่ายทำอยู่กับเด็กเท่านั้น
เพื่อไม่ให้กดดันเด็ก
ถึงตอนนี้
ผมเริ่มกังวลนิดๆ
ว่าการทดสอบมันหลุดจากมือที่เราควบคุมไปไกล
และ
ต่อรองเรามาตลอดจนไม่รู้จะต่อรองไรแล้ว
แต่ผมดูสถานะการณ์ทั้งหมดแล้ว
ผมไว้ใจคุณอิทธิ์
ที่ยังคุมเกมส์ได้เป็นกลาง
เลยยอม
ออกมายืนดูหน้าห้องแทน
และหลังจากลองไปอีกพัก
ผลก็คือยังเหมือนเดิม
นั่นคือ ทายไม่ถูก
ไม่ผ่านอีก จนเวลา
มันล่วงเกินมา
สี่โมงกว่าเกือบห้าโมงเย็นไปแล้ว
เกินกำหนดที่กำหนดไว้เบื้องต้น
หนึ่ง ชม. ไปอีก
สามสี่ชม.แล้ว
ก็เลยต้องหยุด
กันตรงนั้น
แต่จนถึงตรงนี้คุณตัน
ยังคงยืนยัน
ว่าเด็กของเค้าทำได้
เค้าถึงกล้าท้าเราไปพิสูจน์
ผมก็คุยกับเค้าแบบ
เป็นมิตรว่าอาจจะเป็นไปได้
ที่เค้าคิดว่า
ที่ทำได้
เพราะว่าเค้าไม่ได้ปิดช่องโหว่ต่างๆ
ที่ควรจะเป็น
เหมือนที่เรา
พยายามทำหน้าที่ของเรา
อย่างเช่น
การที่ผ้ามันมีรูรอดได้
เราคิดว่ามองลอดได้
แต่เค้าคิดว่า
เด็กไม่มอง หรือ
การทายสีลูกปัด
เด็กอาจจะเห็นแว๊บๆ
ผ่านปากถุง แต่
เค้าคิดว่า
เค้าคลำอย่างเดียว
รวมถึงการแง้มไพ่
ต่างๆ
แต่เค้าก็ยืนยันว่า
ไม่ใช่
เด็กเค้าทำได้ จริง
แต่วันนี้ทำไมทำไม่ได้ไม่รู้
อยากลองใหม่
ผมก็บอกว่าถ้ามีโอกาส
ก็ยินดี
ผมพยายามทำหน้าที่ของผม
ให้ดีที่สุด
เพื่อให้มีการทดสอบพิสูจน์
ให้ คนดูได้เห็น
สำหรับความเห็นผม
คุณตันอาจจะเป็นคนออกแนวแรงๆ
บู๊ๆ นิดๆ นึง
ตามไสตล์คนจีนแต้จิ๋ว
เหมือนผม
แต่ผมว่าผมใจเย็น
มากกว่าเยอะนะ เป็นพวก
แนวไม่บู๊
เน้นอารมณ์ดี
เข้ารับแทน :P
แต่สำหรับคูณดา
ตรงกันข้ามกับคุณตัน
ค่อนข้างนิ่มนวล
มากๆ
ก่อนกลับมา
หลังจากหยุดบันทึกเทปและยอมรับว่าวันนี้เด็กทำไม่ได้แล้ว
คุณดา เค้าก็น่ารัก
เข้ามาคุยด้วย
และบอกว่า
ทางเราสอนปิดตาให้เด็กด้วยผ้า
สอนให้มีสมาธิ
ตามแบบของเรา
แต่คุณหมอทดสอบตามแบบของคุณหมอ
เมื่อเด็กทำไม่ผ่านก็ยอมรับว่าไม่ผ่าน
อาจจะเป็นจากคลื่น
มันไม่ดี
หรือเด็กสมาธิ
ไม่ดีก็แล้วแต่จะคิดกัน
แต่
เราเน้นสอนให้เด็กปิดตาจะได้มีสมาธิ
มีผลดี
ผมก็คุยแย้งไปแบบกันเองบ้างว่า
คือเรื่องอื่น
ที่ว่าการฝึกใช้มือซ้ายมือขวา
สองข้างเป็นการฝึกสมองส่วนกลางทางการแพทย์มันไม่ใช่
สมองที่ควบคุมการเคลื่อนไหว
ทั้งสองข้างมันคือสมองหน้า
หรือ ส่วน Cerebrum แต่ว่า
ถ้าความผิดปกติ
ในการเคลื่อนไหว
มันก็เป็น
สมองส่วนท้าย
หรือตรง Cerebellum และ
การฝึกใช้สองข้างนี้
ไม่ได้มีหลักฐานทางแพทย์
ว่าทำให้เด็กฉลาดขึ้นแต่อย่างใด
และการฝึกสมาธิที่ดี
ก็ควรเป็นการปิดตาหรือหลับตา
แล้วทำให้จิตสงบนิ่ง
ไม่ใช่ปิดตาแต่ฝืนทำการอ่านหนังสือ
หรือกิจกรรมต่างๆ
อันอื่นมันพิสูจน์ไม่ได้
ดังนั้นเราก็พิสูจน์กันตรงที่
เราเห็นว่ามันพิสูจน์ได้
ก็ลองทำกันอย่างที่เราทำกันไปวันนี้
ตามหน้าที่ของแต่ล่ะฝ่าย
อีกอย่างแอบแซวคุณตันไปนิดนึงว่า
ไอ้การฝึกสองมือ
ซ้ายขวาพร้อมกัน
นี่ตามตำนานบู๊ลิ้ม
แล้ว มันก็ไม่ใช่
วิชาของเส้าหลิน
ของปรมาจาย์ตั๊กม้อ
ตามที่คุณตันอ้าง
แต่ว่าแฟนกำลังภายในจะทราบว่ามันมาจากนิยาย
มังกรหยก ที่
เฒ่าทารกจิวแป๊ะท่ง
ซือตี๋
ของเฮ้งตงเอี๊ยง
ปรมาจารย์ ของ
สำนักช้วนจินก่า
คิดค้นขึ้น
โดยเอาฝึก มือซ้าย
ขวา ทำงานแยกกัน
ต่อมา
ก็เอามาสู้กันเองแก้เหงา
ตอน
โดนอึ้งเอี๊ยะซือ
จับขังไว้
ที่เกาะดอกท้อ(บ๊วยฮวยเต๋า)
และมาสอนให้กับก๋วยเจ๋งในภาคแรก
กับ
เซี่ยวเล่งนึ้งในภาคสองต่างหาก
อิๆ)
ก่อนกลับคุณดา
บอกอยากให้หมอ
ลองดูเด็กเค้าทดสอบอ่านหนังสือด้วยผ้าปิดตาตามที่เค้าถนัดเป็นการนอกรอบ
ผมก็บอกว่ายินดี
แต่ก่อนอื่นบอกเลย
ว่าความเชื่อผม
มันมองเห็นได้
จากการมองผ่านผ้าออกมาตรง
หรือ ไม่ก็
มองลอดจากผ้าลงมาด้านต่ำ
ตามร่องจมูก
ดังนั้น
ก่อนอื่นผมขอทดสอบมองผ้า
ครูดาก็ใจดี
จัดมาให้ลอง
ผมลองดูแล้วทั้งด้านตรง
ด้านข้างทึบ
ไม่ใช้ผ้ามายากล
ดังนั้นเหลือโจทก์อีกข้อ
คือ มองลอดด้านล่าง
เนื่องจากเป็นการทดสอบกันนอกรอบ
ก็ทดสอบกันง่ายๆ
ไม่ได้ควบคุมไรมาก
ผมขอแค่ว่าเดี๋ยวผมเขียนตัวหนังสือตัวโตๆ
บนกระดาษ A 4
ให้น้องอ่าน
โดยจะวางตรงระดับสายตา
ซึ่งเป็นท่าถนัดที่คนทั่วไป
ถนัดอ่านกัน
แต่ถ้าปิดตา
มันจะมองลอดผ้าไม่ได้
โดยขออย่างเงยหรือเอาลงมาต่ำจนพ้นขอบผ้า
โอเคมั้ย
ทางเค้าโอเค
ก็ลองกัน
แบบเล่นๆกันเอง
เพื่อดูตั้งข้อสังเกตุกัน
ผลการทดสอบกับน้องๆทั้ง
3 คนที่มาทดสอบ
ออกมาเหมือนๆ กัน
คือ
เมื่อเขียนโดยไม่ให้แอบเห็นก่อน
และ
ยกมาเปิดไว้ที่ระดับสายตา
การอ่านปกติที่มองลอดผ้าไม่ได้
น้องทุกคนมองไม่เห็นอ่านไม่ได้
แม้จะมีการร้องขอให้
เอามือสัมผัสกับตัวหนังสือ
เพื่อช่วยให้อ่านได้
ก็ยินดีช่วยจับมือไปให้สัมผัส
ก็ยังอ่านไม่ได้
อยู่ดี
บางคนอาจจะเผลอตัวพยายามเงยขึ้นจนเริ่มจะสูงจนขอบผ้าขยับมาสูงก็ต้องบอกให้หยุดเพราะว่ามันมองลอดได้
แต่เมื่อน้องอ่านไม่ได้ที่ตำแหน่งปกติแล้ว
พอบอกเด็กว่าเด๋วลุงหมอจะลองทำให้อ่านได้นะ
แล้ว ค่อยๆ
เลื่อนลงมาต่ำจนพ้นแนวขอบผ้าลงมาด้านล่าง
ซึ่งเป็นแนวสายตามองลอดออกมาได้
แล้วบอกว่า ต่ำขนาดนี้เห็นแล้วใช่มั้ยครับ
เด็กส่วนใหญ่ดีใจ
บอกว่า เห็นแล้ว
อ่านได้แล้ว
และอ่านให้ดู
ผมก็บอกกับครูดา
เค้าว่าตามคาด
อย่างที่บอก
พอสูงระดับที่มันพ้นมุมก้มของตา
เด็กทุกคนมองไม่เห็นแต่พอต่ำแล้ว
มันมองรอดได้ก็อ่านได้ตามที่บอก
แต่ครูเค้าก็ยังบอกว่า
มันอาจจะเป็นจากคลื่นเด็กมันออกมาตรงนั้น
พอดีก็ได้
เมื่อพิสูจน์ออกมาแล้ว
ปรากฏว่า
เมื่อปิดช่องโหว่ต่างแล้ว
เด็กทำไม่ได้
ผมเองไม่ฟันธงว่า
การที่เด็กบอกว่าเห็นด้วยสมองส่วนกลางนั้นเป็นการโกหกหรือ
เด็กเข้าใจผิดไปเอง
ว่าการเห็นนั้นมาจากสมองส่วนกลาง
เพราะว่า
นอกเหนือการที่จะเข้าไปรู้ใจเด็กจากการสัมผัสช่วงสั้น
ผมจึงไม่เคยบอกกับเด็กว่าที่เค้าทำนั้นคือการโกงหรือการโกหก
แต่ผมยืนยันได้จากการทดสอบว่า
ถ้าไม่มีการใช้ตาช่วยดูแล้ว
ไม่มีเด็กคนไหนที่มองเห็นได้เลย
แม้แต่คนเดียว
นั่นคือสมมุติฐานที่ว่าสมองส่วนกลาง
หรือความสามารถอื่นที่จะมองเห็นแทนตา
นั่นไม่มีจริง
และขัดกับ
หลักวิทยาศาสตร์
และความรู้ทางการแพทย์
ที่ยอมรับกันทั่วโลกโดยสิ้นเชิง
วันนี้
ผมก็ได้ทำหน้าที่ของผมไปแล้ว
วันนี้
ผมยอมเสี่ยงหลายๆ
จุด ยอมลดเงื่อนไข
ที่เค้าต่อรองมากมาย
เพื่อให้การทดสอบเกิดขึ้น
และผ่านไปได้ ถ้าผมไม่ยอมยืดหยุ่นเลย
ข้ออ้างต่างๆ
ก็อาจจะคาใจ
อยู่ทั้งหมด
แต่เมื่อยอมไปขนาดนั้นแล้ว
มันยังไม่ผ่าน
คนดูคงตัดสินใจกันต่อไปได้
ถ้าจะมีการทดสอบอีกครั้ง
ผม
อาจจะต้องขอให้เงื่อนไขรัดกุมกว่านี้
เพื่อให้
หมดข้อกังขา
ตกลงเงื่อนไขการทดลองที่รัดกุม
แล้วค่อยทดสอบกัน
ก่อนกลับคุณตันบอกว่า
เค้ามีเด็กอ่านหนังสือจากทางท้ายด้านหลังได้
ซึ่งผมบอกอันนั้นถ้าบอกว่าทำได้
ล่ะก็พิสูจน์ง่าย
ดีเหมือนกัน
แค่ผมคุมเรื่องการส่งซิกต่างๆ
แล้วจัดหนังสือเองโอเค
สถานที่ขอเป็นกลางและสะดวกทั้งสองฝ่าย
ก็ทำการพิสูจน์กันได้เลย
คลิคชมรายการเหรียญสามด้านตอน
ภารกิจลองของตามลิ้งค์ได้เลยครับ
คลิปรายการเหรียญสามด้าน
Power Mind Camp ตอนที่ 3
ภารกิจลองของ
พิสูจน์ความจริง
คลิคกลับเมนู
